Michael Gambon เซอร์ ไมเคิล จอห์น แกมบอน (CBE) เป็นนักแสดงชาวอังกฤษที่เกิดในไอร์แลนด์ มีชื่อเสียงด้านการแสดงภาพยนตร์และละครเวทีของเขา ลูกชายของผู้อพยพชาวไอริช เขาเติบโตในลอนดอนเหนือ ประเทศอังกฤษ ในขณะที่เรียนรู้การทำเครื่องมือ
เขายังได้รับปริญญาด้านนาฏศิลป์และเริ่มต้นอาชีพการแสดงบนเวทีด้วยบทบาทเล็กๆ ในโรงละครไอริช เขาทำงานในบริษัทโรงละครหลายแห่ง เล่นบทนำในบทละครของเชคสเปียร์ และเล่นบทบาทในภาพยนตร์และรายการทีวีไปพร้อม ๆ กัน
ด้วยบทละครอย่าง ‘The Life of Galileo,’ ‘King Lear’ และ ‘Skylight’ ในไม่ช้าเขาก็สร้างตัวเองให้เป็นนักเล่นกล การปรากฏตัวบนจอทำให้เขาได้รับชื่อเสียงและรางวัลมากมายเช่นกัน
เขาเป็นที่รู้จักไปทั่วโลกจากบทบาท ‘อัลบัส ดัมเบิลดอร์ อาจารย์ใหญ่แห่งฮอกวอตส์’ ในภาพยนตร์ซีรีส์เรื่อง ‘แฮร์รี่ พอตเตอร์’ เขาหลงใหลเกี่ยวกับกลไกต่างๆ เช่น ปืน นาฬิกา
และรถยนต์ และมีปืนโบราณมากกว่า 800 ชุด เขาแต่งงานกับแอนน์ มิลเลอร์และพวกเขามีลูกชายคนหนึ่ง แต่ทั้งคู่แยกทางกันในเวลาต่อมา ปัจจุบันเขามีความสัมพันธ์กับฟิลิปปา ฮาร์ต และมีลูกชาย 2 คน
Michael Gambon เขาเป็นที่รู้จักไปทั่วโลกจากบทบาท ‘อัลบัส ดัมเบิลดอร์ อาจารย์ใหญ่แห่งฮอกวอตส์’
ไมเคิล เกิดเมื่อวันที่ 19 ตุลาคม พ.ศ. 2483 ในเมืองคาบรา ดับลิน ประเทศไอร์แลนด์ พ่อของเขา Edward Gambon วิศวกร และแม่ของเขา Mary (née Hoare) ช่างเย็บผ้า ย้ายไปลอนดอนเมื่อ Gambon อายุ 5 ขวบ
เขาเติบโตขึ้นมาในชุมชนผู้อพยพชาวไอริชใน Mornington Crescent ในลอนดอนเหนือ เขาถูกเลี้ยงดูมาในฐานะนิกายโรมันคาธอลิกที่เคร่งครัดและรับใช้ที่แท่นบูชา เขาเรียนที่ ‘เซนต์. โรงเรียนเด็กอลอยเซียส’ ในเมืองซอมเมอร์ส ต่อมาได้เข้าเรียนที่ ‘St. Aloysius College’ ที่ Highgate, London และ ‘Crayford Secondary School’ ที่ North end, Kent อย่างไรก็ตาม เขาลาออกจากโรงเรียนตอนอายุ 15 ปี
จากนั้นเขาก็ทำงานเป็นช่างทำเครื่องมือฝึกหัดกับ ‘Vickers Armstrong’ และมีคุณสมบัติเป็นวิศวกร ขณะฝึกฝนในฐานะช่างทำเครื่องมือ เขาศึกษาการแสดงคลาสสิกที่ ‘Royal Academy of Dramatic Art’ และสำเร็จการศึกษาระดับปริญญาตรีในสาขาวิชานั้น
Gambon เข้าสู่ ‘Gate Theatre’ ของดับลินด้วยการเขียนจดหมายพร้อมประวัติย่อที่อธิบายถึงอาชีพการแสดงบนเวทีในจินตนาการ เขาเปิดตัวในโรงละครในปี 2505 โดยมีส่วนเล็กๆ ใน ‘Othello’ ของ ‘Gate Theatre’ ต่อมา เซอร์ลอเรนซ์ โอลิเวอร์สังเกตเห็นเขา
และเลือกเขาสำหรับ ‘โรงละครแห่งชาติ’ แห่งใหม่ของเขา เขาเล่นบทตัวละครมากมายใน ‘NT Productions’ ภายใต้การกำกับของ John Dexter และ William Gaskell
งานละครของเขาได้รับการชื่นชมเป็นครั้งแรกในละครเรื่อง ‘The Norman Conquests’ ปี 1974 ซึ่งกำกับโดย Alan Aychbourn ตามมาด้วย ‘การทรยศ’ ของ ‘โรงละครแห่งชาติ’
ซึ่งการแสดงอันละเอียดอ่อนของเขาได้รับความชื่นชม การแสดงบนเวทีที่แข็งแกร่งและการแสดงอันทรงพลังของเขาทำให้เขาได้รับคำชมจากบทละคร Brecht ในปี 1980 เรื่อง ‘The Life of Galileo’ ที่กำกับโดย John Dexter
เขาได้รับความนิยมและได้รับรางวัลจากมินิซีรีส์เรื่อง ‘The Singing Detective’ ของเดนนิส พอตเตอร์ในปี 1986 เขาเขียนบทที่น่าสนใจในภาพยนตร์หลายเรื่อง รวมถึงภาพยนตร์ที่ขัดแย้งกับ Helen Mirren, ‘The Cook, the Thief, His Wife and Her Lover’ ‘Toys’ ของ Barry Levinson (1992), ‘The Gambler’ ของ Kāroly Makk (1997), ‘ เต้นรำที่ Lughnasa’ (1998), ‘Sleepy Hollow’ (1999) และอื่น ๆ
ผลงานที่โดดเด่นของแกมบอนสำหรับรายการโทรทัศน์ ได้แก่ ผลงานที่ได้รับรางวัลของเขาในซีรีส์เรื่อง ‘Wives and Daughters’ (1999), การดัดแปลงทางทีวีของ ‘Endgame’ ของ Beckett (2001), บทบาทตลกใน ‘Perfect Strangers’ (2001) และอื่นๆ การพรรณนาถึง ‘ประธานาธิบดีลินดอน บี. จอห์นสัน’ ในภาพยนตร์โทรทัศน์เรื่อง ‘Path to War’ ในปี 2545 ทำให้เขาได้รับการเสนอชื่อเข้าชิงที่โดดเด่น
บนเวที เขาเขียนเรียงความบทบาทของ ‘เดวีส์’ ในภาพยนตร์ที่สร้างโดยแพทริค มาร์เบอร์เรื่อง ‘The Caretaker’ ในปี 2544 และในปี 2545 เขาได้แสดงร่วมกับแดเนียล เครกในภาพยนตร์เรื่อง ‘A Number’ ของแคริล เชอร์ชิลล์ เขายังคงทำงานละครเวทีและได้แสดงในภาพยนตร์หลายเรื่อง เช่น ‘Endgame’ (2004) ‘Henry IV, Part 1 and 2’ (2005), ‘No Man’s Land’ (2008), ‘All That Fall’ (2012) คนอื่น.
บทบาทที่ทำให้เขาโด่งดังไปทั่วโลกคือบทบาท ‘อัลบัส ดัมเบิลดอร์ อาจารย์ใหญ่ที่ฮอกวอตส์’ ในแฟรนไชส์ ’แฮร์รี่ พอตเตอร์’ ของ เจ.เค. โรว์ลิง หลังจากการเสียชีวิตของริชาร์ด แฮร์ริส
ซึ่งเดิมเขียนบทเกี่ยวกับบทบาทนั้น แกมบอนก็เข้ามารับหน้าที่ในภาคที่ 3 ของซีรีส์เรื่อง ‘แฮร์รี่ พอตเตอร์กับนักโทษแห่งอัซคาบัน’ เขาแสดงบทบาทซ้ำในภาพยนตร์ ‘Harry Potter’ 5 เรื่องล่าสุด
เขาได้รับการเสนอชื่อเข้าชิงรางวัล ‘Laurence Oliver Award’ 13 ครั้ง เขาได้รับรางวัล ‘Laurence Oliver Award’ สำหรับ ‘Best Comedy Performance’ สำหรับบทละคร ‘Man of the Moment’ (1990)
และ ‘A Chorus of Disapproval’ (1986) เขาได้รับรางวัล ‘Laurence Oliver Award สาขานักแสดงนำชายยอดเยี่ยม’ จาก ‘A view from the Bridge’ (1988)
เขาได้รับรางวัล ‘BAFTA TV Awards สาขานักแสดงนำชายยอดเยี่ยม’ ถึง 4 ครั้งจากผลงานเรื่อง “The Singing Detective” (1987), ‘Wives and Daughters’ (2000), ‘Longitude’ (2001) และ ‘Perfect Stranger’ (2002) เขาได้รับการเสนอชื่อชิงรางวัล ‘Golden Globe Award’
และการเสนอชื่อ ‘Emmy Awards’ สำหรับ ‘Path of War’ (2002) และได้รับการเสนอชื่อชิงรางวัล ‘Emmy Award’ อีกครั้งสำหรับ ‘Emma’ (2019) เขาได้รับรางวัล ‘Screen Actors Guild Awards’ 2 รางวัลสำหรับ ‘Gosford Park’ (2001) และ ‘The King’s Speech’ (2011)
บทความโดย : แทงบอลออนไลน์
Related Posts
